Interseksualizm może być bardziej znany pod pojęciem hermafrodytyzm lub obojnactwo. Należy go rozumieć jako dwoistość cech płciowych – występowanie męskich i żeńskich narządów płciowych. Czym dokładnie charakteryzuje się interseksualizm i co warto o nim wiedzieć?
Interseksualizm – czym jest?
Jest to rozwojowe zaburzenie, które polega na posiadaniu przez człowieka obu cech płciowych – narządów męskich i żeńskich. Różnice są o tyle duże, że dotyczą struktury chromosomów, gonad i genitaliów. Najczęściej cechy interseksualne stają się widoczne w okresie dojrzewania. Pojęcie płci jest niezwykle skomplikowane, a seksuolodzy wyróżniają osiem jej składników:
- płeć hormonalna;
- płeć chromosomalna;
- płeć metaboliczna;
- płeć gonadalna;
- płeć mózgowa;
- płeć wewnętrznych narządów płciowych;
- płeć zewnętrznych narządów płciowych;
- płeć socjalno-prawną;
- płeć psychiczną.
Cechy płciowe u mężczyzn i kobiet
Do cech płciowych męskich i żeńskich zaliczymy:
- obszar cech płciowych pierwszorzędnych – jajniki lub jądra;
- obszar cech płciowych drugorzędnych – ulokowanie zewnętrznych organów płciowych – pochwa lub penis;
- obszar cech płciowych trzeciorzędnych – wygląd zewnętrzny, np. powiększone piersi, duża masa mięśniowa, zarost etc.
Interseksualizm pojawia się w życiu płodowym i można go podzielić na interseksualizm:
- prawdziwy;
- rzekomy męski lub rzekomy żeński.
Interseksualizm prawdziwy – postać
Jest to zaburzenie, które pojawia się stosunkowo rzadko. Wiąże się z tym, że noworodek może urodzić np. z jednym jądrem i jednym jajnikiem. Możliwe jest też to, że będzie mieć jeden narząd, ale będzie połączeniem dwóch płci.
Interseksualizm rzekomy
Występuje o wiele częściej niż postać prawdziwa i wiąże się z dysonansem między płcią zdefiniowaną przez chromosomy a wyglądem fizycznym jednostki. Postać żeńska może polegać na tym, że osoba będąca genetycznie kobietą, posiada łechtaczkę przypominającą prącie (do tego może mieć zrośnięte wargi sromowe).
Jakie są przyczyny hermafrodytyzmu?
Za główną przyczynę uznaje się zaburzenia gospodarki hormonalnej, a także mutacje genetyczne. W przypadku pojawienia się nieprawidłowości genetycznych, do chromosomu może nie dotrzeć do informacja o płci, co skutkuje rozwojem w kierunku obu płci.
Interseksualizm– leczenie
Diagnozowanie obojnactwa następuje najczęściej zaraz po urodzeniu. Wtedy też dochodzi do operacji, „kształtującej” dziecko w odpowiednią stronę. Nie zawsze jednak taka decyzja jest trafna – pozostaje obawa, że zostanie nadana nieodpowiednia płeć, co rzutuje na cały przyszłe życie jednostki. Dlatego też innym sposobem jest wstrzymanie się z operacją i pozwolenie dziecku samemu zdecydować o swojej płci. Jest to możliwe, jeśli odroczenie operacji nie zagraża życiu dziecka.
Podsumowanie
Interseksualność łączy w sobie cechy płciowe męskie i żeńskie – uwidacznia się to np. w budowie narządów. To pojęcie, którego nie należy mylić z transpłciowością, bo ta jest bardziej związana z tożsamością płciową, a interseksualność z budową ciała. Co nie oznacza, że osoby dotknięte hermafrodytyzmem nie mogą utożsamiać się jako transpłciowe lub niebinarne.
